"In de sportlight", door Jolijn van Valkengoed: Wisselende wind op het water
Rubriek "In de sportlight", door Jolijn van Valkengoed:
Wisselende wind op het water
LELYSTAD – Het werd weer eens tijd om mij te gaan meten met mijn favoriete element van de aarde, namelijk het water. Deze keer had ik daar wel de hulp bij nodig van een ander element, de wind. Ik ging op een zonnige zaterdagmorgen op bezoek bij watersportvereniging Het Bovenwater om een zeiltraining bij te wonen. Deze vereniging heeft haar fraaie naam te danken aan het water waarop gezeild wordt.
Na binnenkomst in het clubhuis kreeg ik een zeilinstructeur en een zeilboot tot mijn beschikking. Er zijn veel verschillende boten en ik kreeg als beginneling de gemakkelijkste boot mee. Eentje die niet kan omslaan. Op zich is het omslaan en dus in het water komen voor mij geen probleem. Ik kan immers goed zwemmen. Echter, het idee dat je met boot en al zou kunnen omslaan, dat maakte mij toch een beetje angstig.
Eerst kreeg ik uitleg over het roer, de zeilen en de wind. Meteen mocht ik aan het roer plaatsnemen en hebben we het hele Bovenwater over gevaren. Van de ene blauwe boei naar de andere en elke keer met een andere wind. Wind mee of tegen en ook van de zijkant. De wind mee of van de zijkant kwam het meeste voor. Met wind tegen lig je natuurlijk voornamelijk stil en dat is niet bepaald spannend.
Na een half uurtje met de zeilinstructeur kreeg ik vervolgens drie jongens in mijn boot. Zij konden al behoorlijk goed zeilen. De 15-jarige Kevin nam van mij het roer over en ik liet het helemaal aan hem om te varen en weer aan wal te komen.
Na een paar minuutjes was het volkomen duidelijk, dat dit voor hem een eitje was. Sinds z’n 6de jaar woont hij bijna letterlijk op het water: “Mijn vader is helemaal gek van zeilen en hij heeft me al jong aangestoken. Ik ben elke vrije minuut op het water te vinden en binnenkort mag ik zelfs les gaan geven.” Het is altijd mooi om te horen hoe andere mensen met hun passie omgaan en als topsporter kan ik me zoiets natuurlijk heel goed voorstellen.
Op het water krijg je een “los” gevoel. Je voelt de wind door je haren, je hoort het water tegen de boot klotsen en je hebt het idee dat er even niets anders op de wereld is dan water. Kevin vertelt: “Het bijzondere is, dat elke dag de wind weer anders is dan de dag ervoor. Verder ben je volkomen afhankelijk van dit natuurelement. Je kunt niet terugvallen op bijvoorbeeld de motor om weer aan wal te komen.”
Het “losse” gevoel op het water is voor iedereen een aanrader. Jong en oud kunnen terecht bij deze gezellige watersportvereniging, waar ik te gast was. Na mijn zeilavontuur ben ik nog even blijven genieten van de zon en het water bij de plas. Het was een heerlijke ochtend en zeker voor herhaling vatbaar.
Dit artikel is de zesde aflevering in de FlevoPost (zie foto) van "In de sportlight". De eerdere afleveringen zijn ook te vinden bij de belevenissen van Jolijn.
Voor achtergrondinformatie over de rubriek "In de sportlight, zie het artikel: "Topzwemster verlegt haar sportgrenzen."
