"In de sportlight", door Jolijn van Valkengoed: Het geluk van goed gooien
HET GELUK VAN GOED GOOIEN
Website FlevoPost vrijdag 17 april, klik hier.
Krant FlevoPost vrijdag 17 april, rubriek "In de sportlight"
LELYSTAD – Zoals iedereen weet, wordt op tennisbanen normaal gesproken getennist. In het kader van de FlevoPost-rubriek 'In de sportlight' stond topzwemster Jolijn van Valkengoed weliswaar op één van de tennisbanen van Sportcentrum De Koploper, maar de enige overeenkomst met tennis waren de ballen. Ze ging zich verdiepen in bowls, een sport met een kleine witte bal en daarbij per deelnemer nog twee zwarte ballen.
Bowls wordt wel eens vergeleken met jeu de boules, maar het is het beslist niet. De winnaar van een spelronde mag de witte bal gooien en vervolgens krijgt elke deelnemer twee kansen om zijn of haar bal zo dicht mogelijk bij de witte te krijgen. Wanneer je het dichtste bij ligt, heb je gewonnen. Dat klinkt makkelijk, dacht ik. Maar niks was minder waar.
Ten eerste zijn de ballen aan beide kanten een beetje plat en is de ene kant zwaarder dan de andere kant. Dus moet je in een rondje gooien, blijkt na een paar keer goed kijken en gooien. Bovendien is de snelheid waarmee je gooit ook erg belangrijk. Te hard is niet goed, maar te zacht ook weer niet. Meneer Weber: 'Je voelt meteen wanneer je verkeerd gooit, dat is dan dikke pech.' Dat gevoel heb ik bij die ene keer meedoen met deze sport nog niet ervaren, maar ik ben natuurlijk ook een 'waterdier'.
Meneer Smid heeft duidelijk geluk vandaag: 'Het zit 'm echt in de trui, merk ik sinds vorige week. Sinds ik deze draag, gooi ik de mooiste ballen. Ik doe nu nooit meer een andere aan.' Dit is een vorm van bijgeloof, bedacht ik me. Zo moet ik altijd pannenkoeken eten voor een belangrijke wedstrijd. Misschien moet ik dat voor mijn deelname aan steeds een nieuwe sport ook maar eens doen, dan maak ik misschien nog een kansje. Ik scoor vandaag namelijk geen enkel punt…
De secretaris en penningmeester van het gezelschap, meneer Rietel, vindt het in ieder geval erg leuk om met elkaar bowls te spelen. 'Het is voornamelijk een spel voor senioren en het gaat echt om de gezelligheid. Sommigen zijn natuurlijk erg fanatiek, maar ook dat draagt bij aan de leuke sfeer hier op onze baan.' Het laatste moet ik beamen. Ik vermaak me prima met mijn gelegenheidsgezelschap.
Aan het einde van het uur staan mijn punten nog steeds op een nul en dat terwijl mijn concurrenten mij nog wel flink gematst hebben. Gelukkig waren ze in ieder geval te spreken over mijn inzet en zaten er toch ook al wel een paar goeie worpen tussen. Een schrale troost, want sommige bowlers blijken meer dan een jaar op punten te hebben moeten wachten en gooien nu iedereen compleet van het veld. Mijn tijd komt dus nog.
