"In de sportlight", door Jolijn van Valkengoed: Zwevend over de bodem van het zwembad
Rubriek "In de sportlight", door Jolijn van Valkengoed:
Zwevend over de bodem van het zwembad
LELYSTAD - In plaats van mijn normale bezigheid in het water - zo snel mogelijk zwemmen - heb ik op een vrijdagavond ruim een kwartier onder water doorgebracht. Het ideale gevoel, volgens duikers. Ik zweefde namelijk met de coördinator opleidingen van onderwatersportvereniging Aquavit, Fred Hoogland, rond door het water van zwembad De Koploper.
Voordat ik aan mijn “inspectie” van de bodem van het zwembad begon, kreeg ik in het clubgebouw van Aquavit een introductieles. Deze les bestond uit een presentatie van de belangrijkste aspecten, die je moet weten voordat je de eerste keer gaat duiken. Dit zijn de tekens voor als je onder water bent (communicatie) en het klaren van de oren. Aan het einde van de les moest ik een document ondertekenen, waarin ik verklaarde volkomen gezond te zijn en dat ik de presentatie begrepen had.
Op dat moment vroeg ik me toch echt af wat er nou zo leuk zou zijn aan duiken. Fred: "Het gevoel van zweven onder water is heel bijzonder. Ook het zweven naast de vissen, roggen en haaien (!) geeft een speciaal gevoel. Zolang je de dieren met rust laat, doen ze jou ook niets." Haaien eten geen mensen, werd me bovendien verteld. Ik heb me echter maar bedacht, dat ik dat toch liever niet direct ga uitproberen.
De beste plek om te duiken is volgens mijn instructeur de Rode Zee in Egypte. Na het zien van een aantal foto's, kan ik niets anders zeggen dan dat hij helemaal gelijk heeft. "In Nederland zijn wel speciale parcours onder water, maar dat is niets vergeleken met wat je allemaal kunt zien in de Rode Zee", vertelt Fred met echte passie in z'n ogen. In Nederland schijnen namelijk niet zo heel veel bijzondere dieren rond te zwemmen, behalve snoeken van meer dan een meter lang.
De duik in het zwembad begint in het ondiepe en gaat al gauw naar het diepe gedeelte. Je zweeft echt, merk ik. Wat een ontzettend gaaf gevoel! Het schiet door me heen, dat ik in het zwembad beduidend minder “leuke dingen" tegen zal komen dan in het buitenwater. Het laatste wordt dus een uitdaging.
Na mijn duikavontuur heb ik een paar dagen met flink wat spierpijn in mijn kaken rond gelopen. Door de spanning - ik zweef natuurlijk nooit onder water - had ik het mondstuk zo goed te pakken met mijn tanden, dat de kaakspieren verkrampt waren. Maar dat mocht de mooie belevenis onder water niet bederven. Aan het einde van de les werd ik uitgenodigd voor een duik in de Vinkeveense Plassen komende zomer. Ik kijk er al naar uit!
Dit is de tweede aflevering in de FlevoPost van de nieuwe rubriek "In de sportlight". De eerste aflevering is ook te vinden bij de belevenissen van Jolijn.
Voor de achtergrondinformatie hierover, zie het artikel:
"Topzwemster verlegt haar sportgrenzen."
